Cahit Zarifoğlu'nun eşi anlatıyor: "Bir gün ona dedim ki, "Bir sürü şiir yazıyorsun, herkese şiir yazdın, bir bana yazmadın. Biraz durdu, "Kağıt kalem getir bana hemen" dedi. "Yok" dedim "İlham geldiğinde yaz, öyle istemem." "Yok" dedi "Ben şair adamım, yazarım, getir sen." Oturdu çalıştı. "Berat'e" diye bir şiir yazdı.

Aldım okudum "Baştan savdın beni efendiciğim" dedim. "Yok, çok güzel şiir oldu" dedi. Sonra bunu Rasim Özdenören efendiye gösterdim. "Cahit Bey bana şiir yazmış, bir bakar mısın abi şiir mi?" Okudu Rasim abi, "Bal gibi de şiir" dedi.

Cahit Zarifoğlu'nun kendi el yazısıyla eşi Berat Hanım'a yazdığı şiir.

Ey berat hanım Otur şöyle nefes al dinlen Ve anlat ne var ne yok halin nasıl Eğer dersen "vaktim yok dilim yorgun Çamaşır dağ gibi Bulaşık bir ziyafet sonrası kadar çok Ve çocuklar aç uykulu ve huysuz" O vakit koştur didin işin bitince otur Sonra anlat halin nice keyfin nasıl

Ey Berat hanım dersen ki "Bu ne zalim adam Halimi bilmez halden anlamaz Küçük bir şeyi mesele yapar" -Ne büyük yalan- Doğrusu var hakkın N'etsem n'apsam Kollarını bilezik Boynunu kordon Ayağını hal hal donatsam Yine hakkın kalır

Bizi hoş görünüz Sabırlı olunuz Çocukları dövmeyiniz Zinhar beddua etmeyiniz Sui zan değil hüsnü zan ediniz Ve acaba ikaz ettik hata mı ettik Berat'e... Cahit Zarifoğlu